W szczególności mutacja p.E3K w EHHADH skierowała zmutowane białko głównie do mitochondriów zamiast peroksysomów (ryc. S3 w dodatkowym dodatku), w wyniku stworzenia nowego sygnału ukierunkowującego w N-końcu białka. To odkrycie
Co więcej, mitochondria zamiast peroksysomów pełnią większość tej funkcji w proksymalnych komórkach kanalików. Rzeczywiście, pacjenci z typowymi zaburzeniami mitochondrialnymi często mają zespół Fanconiego jako część swojej choroby26. Pomimo powszechnej akceptacji
Następnie przebadaliśmy markery dysfunkcji mitochondriów w tym modelu nokautu. Dysfunkcjom mitochondrialnym często towarzyszy zwiększone wydalanie półproduktów energetycznych, takich jak mleczan i 3-hydroksymaślan, oraz upośledzenie cyklu kwasu trójkarboksylowego, z akumulacją kwasu
Większość pobrań basolateralnego kwasu tłuszczowego jest wykorzystywana do wytwarzania energii w mitochondriach za pomocą trójfunkcyjnego białka (HADHA i HADHB). Niewielka frakcja wychwytu kwasów tłuszczowych jest wykorzystywana do wytwarzania energii peroksysomalnej
Saksagliptyna była związana ze znaczną poprawą kontroli glikemii oraz zmniejszeniem rozwoju i progresji mikroalbuminurii; zwiększało to jednak ryzyko hospitalizacji z powodu niewydolności serca i ryzyka wystąpienia hipoglikemii. Podsumowując, nasze odkrycia
Poszczególne składniki tych złożonych punktów końcowych pokazano w Tabeli 2. Więcej pacjentów w grupie leczonej saksagliptyną niż w grupie placebo hospitalizowano z powodu niewydolności serca (3,5% vs. 2,8%, według 2-letnich
W szczególności, znacznie więcej pacjentów w grupie otrzymującej saksagliptynę niż w grupie placebo miało poziom hemoglobiny glikowanej mniejszy niż 7% pod koniec okresu leczenia (36,2% wobec 27,9%, P <0,001) (Tabela
Badacze zgłosili również każdy udokumentowany poziom glukozy we krwi niższy niż 54 mg na decylitr (3,0 mmol na litr), niezależnie od objawów. Zdarzenia hipoglikemiczne wymagające hospitalizacji również zostały sklasyfikowane osobno.
Z możliwym wyjątkiem badań metforminy i insuliny, 7 najczęściej zgłaszanych badań oceniających wpływ na układ sercowo-naczyniowy wyników określonych strategii obniżania stężenia glukozy lub leków było niewystarczająco zasilanych lub nie wykazało
Wpływ zaprzestania palenia na przeżycie do 80 lat, w zależności od wieku w momencie rzucenia palenia. Oczekiwana długość życia wzrosła od 4 do 10 lat wśród palących, którzy rzucili palenie,